misi 14 februari : seludup. tah hape2 je

Assalamualaikum buat kesekian kalinya...u ols~

hari ni.. 14 februari...ye! untuk some people out there yang menyambut Valentine's Day, 

aiguh, dah2 ler tu ye...

apa? ak jeles? what?? hahahah...ok cukup2 yang tu ye, tukar topik lain.

entry kali ini pulak ye tuan2 puan2 adik2 akak2 abang makcik pakcik tok nenek sedewata, 

saya dengan rasminya menyatakan 

SAYA BERASA SANGAT CUAK pada 14 feb tahun ini, hoho~ kenapakah??

 ye! saya akan menceritakan apakah yang saya takutkan pada hari ini...

huhhuuhuh~ 

******************************************

pada satu hari bertarikh 14 februari 2011, seorang mahasiswi ke fakulti selepas kelas untuk mengambil surat dari pejabat fakulti. perjalanan yang suam2 panas, dengan matahari terik kemudian redup, dan kembali terik, ouh~ dengan berbekalkan surat yang ada di tangan, beliau menutup sebahagian cahaya matahari yang menerik (???) kat muka, ouh panas jugak hari ini ye u ols~ alhamdulillah x hujan lebat...syukuuur~ 

kemudian dengan niat suci murni muka xberdosa comel beliau (ptuih!), mahasiswi itu pun meneruskan perjalanan sehingga hampir tiba ke klinik, iaitu pada ketika ini beliau terperasan SESUATU di hadapannya, terletak sedang elok di penghujung bucu gelanggang tenis di sebelah kanan jalan. Neo hitam, C** *8*, hoh??!!!! hati mahasiswi itu berdesup. hati ditenangkan dengan nawaitu kata2 dalam hati mengatakan yang kereta itu milik staff di dalam universiti tempat pengajiannya. tetapi hati beliau masih tidak tenang, dan ditoleh ke tepi kereta untuk melihat rim kereta tersebut, ye ini langkah mendapatkan kepastian! TERBUKTI, BUKAN STAFF!!! ye, 'dia' punya kereta! demmit!!! namun demi kerana tekak yang terkohol2 dan xmampu nak ditahan lama2, cik mahasiswi chubby ni berjalan selumber ke arah klinik, dan tingkap kereta diturunkan ketika cik siswi betul2 lalu disebelah kereta tersebut. "hai..." cik siswi membalas "hi" juga tanpa menoleh ke arah pemilik suara. dia menyambung "tunggu jap.." owh no, jangan harap nak tunggu! cik siswi buat2 pekak dan berjalan terus ke arah klinik di belakang. tangan menyeluk kad matriks di dalam beg, dan meluru masuk terus ke dalam klinik. cik siswi ambil nombor giliran dan terjumpa seorang ENCIK PENYELAMAT!!! ye cik siswi sangat3 bersyukur ye tapi masa tu belum betul2 bersyukur sangat sebab belum tahu keadaan selanjutnya. nombor 1044 dipanggil ke kaunter 7 untuk ambil borang pelajar, kemudian dipanggil masuk ke bilik 2 untuk rawatan. 

selepas beberapa minit bercakap itu ini dengan encik doktor yang x fasih BM, cik siswi keluar untuk menghantar resit ubat ke kaunter 6, dan ketika itu baru cik siswi terperasan satu situasi yang membawa efek cuak, gubra, takut, dan segala2 yang boleh menyebabkan jantung berdegup dengan sangat x selesa ye tuan2 dan puan2 sekelian. encik kereta neo itu menunggu di luar klinik!!!! what??!!!! OK SERIUSLY cik siswi sangat xselesa dengan situasi tersebut! maka mata melilau mencari encik penyelamat...ada lagi ke dah keluar??? tengok sana, tengok situ... ENCIK PENYELAMAT MASIH ADA!!! ouh~ time ni perasaan lega alhamdulillah tu macam hilang separuh dosa yang dibuat dari pagi sampai ke klinik (hahahaha, ad ke buat dosa pagi2???)... maka cik siswi memberitahu kepada encik penyelamat akan situasi yang dihadapi dengan harapan enck penyelamat dapat membantu menyelamatkan cik siswi...

cik siswi: datang ni naik kereta ke jalan kaki je??

en. penyelamat: naik kereta, tapi ni satg paksyeh datang amik, ak xley nak drive, bahu x boleh angkat.

cik siswi: ouh...nak minx tolong boleh??

en. penyelamat: tolong apakah??

cik siswi: nampak tak lelaki baju hitam kat luar klinik tu??

en. penyelamat: ha, kenapa? siapa tu? bf ke?

cik siswi: hesh! bukanlah! tolong seludup keluar ikut pintu belakang nanti boleh x?

en. penyelamat: nanti cte time paksyeh sampai. tunggu jap (hahaha)

cik siswi: ok.ok (dengan muka penuh harapan!)

tak lama selepas itu, bayang en syeh tiba dari cermin kaunter ubat, "paksyeh da sampai". 

en. penyelamat: syeh, mu denga ke mell ni, ada cite dia nak mintak tolong, ha cite mell.

cik siswi: paksyeh~ nak minx tolong boleh x~

en syeh (watak baru): ha pe dia?

cik siswi: nak masuk tadi nampak kan ada lelaki baju hitam kat luar tu??

*en syeh toleh belakang

en syeh: ha y pakai spek tu? sal? sape tu?

cik siswi: emmmm..............kawan. (hoh, xtahu nak panggil apa)

en syeh: da tu, nak minx tolong apa?

cik siswi: ko parking kete kat ne??

en syeh: kat bustop bawah, kat guard sana.

cik siswi: ouh jauhnya... (mula membayangkan babak2 sedih dan x dimahukan)

*tiba2 cahaya ilahi bersinar, dalam klinik wa cakap lu! hahahaha!

en penyelamat: syeh, camni, nanti mu bawak kete naik atas ni, park depan pintu klinik, mell keluar je terus masuk dalam kete.

cik siswi: aaa tak nak~ park kat belakang kat kereta ambulans tu, nanti ak keluar ikut pintu belakang je

en syeh: cop2, ak xfaham.....(xpaham???)

cik siswi: lelaki kat luar tu tengah tunggu ak, ko tolong seludup ak keluar, boleh???

en penyelamat: x pun ko jelah keluar menyamar jadi bf mell. (idea y sungguh apakah?)

cik siswi: hesh! ko tolong bawak kete tu naik, jangan benti depan klinik, g parking kat belakang2 sana tempat parking van ambulans tu, nanti ak keluar ikut pintu belakang tu je. (planning baek punyer, yakin gler ni!)

en syeh: ok.ok. ak g amik kete parking belakang tu je nanti. 

*en. syeh (yang baik hati) keluar tanpa dikenali oleh enck kereta hitam.

kemudian, cik siswi yang siap mengambil ubat, ke kaunter 6 semula bercakap dengan miss ubat.

cik siswi: kak, kat belakang ada pintu keluar x?

miss ubat: ada. kat belakang sana ada satu pintu menghala ke van ambulans.

cik siswi: boleh saya lalu situ tak??? (muka penuh harapan)

miss ubat: boleh je. awak lalu tepi ni je (sambil jari tunjuk arah kiri).

cik siswi: mekasih~

*cik siswi duduk semula sambil toleh2 ke luar klinik, usya line.

en penyelamat: mu keluar dulu, line ok ni, g dulu, ak cover.

cik siswi baru nak angkat kaki terduduk semula sebab ternampak enck kereta hitam menoleh2, ouh shet! duduk semula...

cik siswi: jap2, dia tengah toleh2, nanti dia ternampak! (sangat letih ok men sorok2!)

en penyelamat: xpe2, dia da x tengok tu, g jalan cepat2.

cik siswi pun siap2, toleh sekejap ke luar 'dia xnampak', dan terus berjalan secepat mungkin ke belakang klinik, nak keluar ikut pintu belakang. selepas sampai ke area agak selamat, cik siswi toleh ke belakang semula, enck penyelamat pun da berjalan ke belakang, syukuuur~ fuh.fuh! dengan senyap2 dan tergelak2, cik siswi dan encik penyelamat berjaya tiba ke pintu belakang klinik, dan terus menyelinap keluar menghala ke sebuah kereta merah yang diparking diantara dua buah kenderaan lain. hebat en syeh! haha~ senyap2 toleh kiri kanan usya jalan, 'line clear!', terus masuk ke dalam kereta merah yang siap menanti. 

cik siswi: ouh~ selamaaaaat~ (sangat lega pada ketika ini ok! haha)

selepas membuat pusingan di parking tu, kereta merah turun ke jalan bawah, dan menuju ke kampus kediaman cik siswi, "turunkan kat kafe je". kereta merah pun meluncur ke destinasi yang diperkatakan.

sampai sahaja di sana, ye hanya kereta merah je ada di situ, dan tiada tanda2 encik kereta hitam sedar akan ketiadaan cik siswi di dalam klinik lagi pada ketika itu. selamaaaaat den! 

cik siswi: seyes korang, mekasih! terima kasih!!! (senyum sangat3 lega hati)

enck penyelamat: lain kali lau ada dia datang kacau lagi, bgtau je kitorang. (ouh~ sayang enck penyelamat!)

maka cik siswi teruskan perjalanan ke hostel yang terletak berdekatan kafe, MISI BERJAYA!!!!

******************************************

mekasih pada encik penyelamat dan en syeh 
yang membantu cik siswi seludup keluar dari klinik,

 mekasih juga kepada miss ubat yang menunjuk arah jalan belakang, 

ouhhh mekasih sume~!!!! 

semoga ini tidak akan lagi berlaku kepada cik siswi di masa2 akan datang,

ameen~

watak.watak.entry:

encik penyelamat = Syafiq Eidham

en syeh = Syaikh Azahari

encik kereta = dia y ak xreply msj n direjek calls
...

cik siswi = of kos ler ak, mell.

p/s~ terima kasih kepada semua yang berjaya menjayakan misi seludup kali ini, buat pertama kali dalam kehidupan kampusku, ak menyeludup ikut pintu belakang! nice~